آمد شبي به بزمم آن بخت نور رسيده شادي كنان چو مرغي كز دامگه پريده

        اندام او پريدين چو ياس نوشكفته ابروي او هلالي چون ماه نودميده

       رخسارش از لطافت مهتاب نو بهاري لبهايش از طراوت چون غنچه ي نچيده

       در باغ چون خرامان غوغاي عشق خيزد بلبل ترانه گويان گل پيرهن دريده

       نيلوفر از پس باغ سر ميكشد كه بيند آن گردن بلورين وان قامت كشيده

       برق سركش ديدم بر گونه لطيفش گويي كه اشك مهتاب بر برگ گل چكيده

       بي زلف دلسياهش وان روي مهتابي اي بس كه شب نخفتم تا لحظه ي سپيد

       گفتم ز شادماني جان ها فداي جانت خوش آمدي كه بي تو جانم به لب رسيده

       چون چهره ي تو ماهي در آسمون نبوده مانند چشم مستت چشم فلك نديده 

       لطف و صفاي گل را از چشم باغبان بين نازم به آن خدايي كاين لعبت آفريده!

نظرات شما عزیزان:

قاصدك

ساعت15:17---26 مهر 1390

سلام نيلوفر جان خوب؟ممنون ك ب وبم سر زدي!ديدي اومدممممممممممم..بازم بهم سرز بزن.وبت قشنگه

حسین

ساعت14:03---10 مهر 1390

[وب سایت]

سلام
ممنون که سر زدی
بازم بیا
بای

محبوبه

ساعت16:14---6 مهر 1390

[وب سایت]

عزیزم با اجازت من لینکیدم

مهران

ساعت21:04---4 مهر 1390

[وب سایت]

سلام
آپم
منتظرتم
بدو بیا

حجت

ساعت19:43---3 مهر 1390

- [ایمیل]

بهم سر بزن دوست داشتی هم میتونم باهات دوست بشم اگه قابل بدونی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: